Zapraszamy - dołącz!

Nasza wieś, naszym bogactwem – takie hasło promuje Grupa Odnowy Wsi w Boroszowie

Boroszów znam od wczesnej młodości. Widziałem aktywność mieszkańców i zachodzące przemiany społeczne. Z zainteresowaniem przyjąłem powołanie Grupy Odnowy Wsi. Jej faktycznym liderem okazała się Krystyna Kajda. Doceniając zaangażowanie miejscowych w proces promowania własnej miejscowości, zadeklarowałem pomoc.

Poważnym problemem Boroszowian staje się emigracja ekonomiczna. Wyjechały całe rodziny, a obecnie wyjeżdżają młodzi ludzie w poszukiwaniu, nie przygód, lecz pracy i lepszego życia. Wszystkich łączy tęsknota za domem, bliskimi, pozostawionymi daleko wspomnieniami.

Podstawowym celem stawało się utrzymanie pośrednich więzi z ziemią ojców. Nawet wirtualne uczestnictwo w życiu rodzinnej miejscowości podtrzymuje więzi i łagodzi syndrom rozstania.

W czasie aktywności zawodowej redagowałem stronę internetową instytucji, w której pracowałem. Poznałem możliwości oddziaływania tej formy przekazu. Zrodził się pomysł utworzenia strony internetowej www.boroszow.opx.pl, a na niej pokazanie: historii miejscowości, aktualności opisującej bieżące wydarzenia z narodzinami i zgonami. Galerii zdjęć, na których obejrzeć można najnowszy wizerunek bliskich. Prowadzenia pogawędek ze wszystkimi mającymi coś do opowiedzenia. Wyeksponowanie tego co unikalne np. pomniki przyrody, zabytki itp. Wszystkiego o czym mówi się z dumą! W linkach wskazano strony, na których można znaleźć porady i ostrzeżenia np. wirtualny alcomat, przeciwdziałanie przemocy w rodzinie, a nawet rozrywkę dla tych którzy lubią oglądać zdjęcia z wypadków drogowych.

Zdecydowałem się na redagowanie tej strony, a dużej bezinteresownej pomocy informatycznej udzielił mi Andrzej Aniszewski – informatyk z kluczborskiego starostwa. Wsparcie zadeklarowali,

proboszcz Bernard Joszko, leśniczy Krzysztof Filipowski oraz miejscowi działacze z radną Bożeną Grus. Liczę na szersze współdziałanie mieszkańców, by strona odzwierciedlała ich oczekiwania, by to była „ich strona”.

Tekst i zdjęcie Stanisław BANAŚKIEWICZ